ریزش مو

یکی از مشکلات شایع ریزش مو میباشد که میتواند تا حد زیادی کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد.
ریزش مو انواع و علتهای مختلفی دارد.که بسته به نوع و علت روشهای درمانی مختلفی برای بهبودی آن وجود دارد.
یک نکته مهم را باید مد نظر قرار داد که وجود تعداد کمی تار مو بر روی برس دلیل ریزش مو نیست چرا که
افراد بالغ بطور متوسط حدود ۱۰۰ هزار تا ۱۵۰ هزار تار مو بر روی سر خود دارند که روزانه ۱۰۰ تار از آنها ریزش دارد که طبیعی محسوب میشود.
انواع ریزش مو :
تلوژن افلوویوم(Telogen effluvium):
نتیجه نازک شدن موقت موها در کل پوست سر می باشد که در نتیجه تغییراتی در چرخه رشدی موها ایجاد می گردد. تعداد زیادی از موها در زمان یکسانی وارد فاز استراحت می شوند و این موجب ریزش مو و نازک شدن متعاقب موها می گردد.از علتهای تلوژن افلویوم میتوان به موارد زیر اشاره کرد : برخی داروها، استرس های جسمی و روحی و فیزیولوژیک،زایمان،جراحی ها،رژیمهای سخت و کاهش وزن،کمبود املاح و ویتامینهایی نظیر ویتامینB6 ,D و کاهش ذخایر آهن بدن و اختلالات تیرویید.
آلوپسی آره تا :
سیستم ایمنی بدن به پیاز مو  حمله کرده و باعث کوچکتر شدن آن ها می شود  و به شدت تولید مو را کاهش دهندکه حتی ممکن است رشد مو  متوقف شودو  باعث از ریزش مو روی پوست سر , صورت و گاهی در سایر نقاط بدن می‌شود. افراد در هرسنی و با هر جنسیت و نژادی می توانند به این بیماری مبتلا شوند. آلوپسی اغلب در دوران کودکی ظاهر می‌شود و علائم آن در هر فرد می تواند متفاوت باشد.
غالبا بطور ناگهانی بروز پیدا کرده و باعث ریزش مو سکه ای و گاها منجر به کچلی کامل میگردد. اما در حدود ۹۰ درصد افراد، موها طی چند سال رشد مجدد خود را بازمی یابند.
عوامل بسیاری در بروز این بیماری دخیل هستند. آلوپسی یک بیماری خود ایمنی است که به این معنی  که سیستم ایمنی بدن، سلول‌های بدن فرد را به عنوان مهاجم خارجی اشتباه می‌گیرد و به این سلول‌ها حمله می‌کند. دانشمندان دقیقا نمی‌دانند چه عاملی ” سیستم ایمنی را تحریک می‌کند تا به فولیکول های سالم مو  حمله کنند با وجود اینکه در داخل بدن اتفاق می افتد، ممکن است منشا آن یک ویروس یا باکتری خارج از بدن یا حتی  از محیط اطراف باشد.زمینه نهفته ژنتیکی و ارثی نیز از عوامل مهم دخیل در ابتلا به این بیماری است و
ممکن است ژن آن از والدین به فرزندشان منتقل شود اما پیش بینی آن غیر ممکن است.و ممکن است این ژن برای همیشه نهفته باقی مانده و منجر به بروز بیماری نشود.

تظاهرات آلوپشی آراتا:
۱.ریزش مو بر روی پوست سر، ریش صورت و یا قسمت‌های دیگر بدن به صورت سکه ای گرد و یا بیضی شکل

۲.ریزش میزان قابل توجهی از موی بدن در مدت‌زمان بسیار کوتاهی
۳.ریزش مو که اغلب در یک طرف پوست سر انجام می‌شود به جای هر دو طرف
۴.نازک شدن موهای اطراف سر
۵. درگیری ناخنها به شکلهای مختلف از ممله چروک شدن ناخن های انگشتان دست یا بروز خطوط شیاری یا نقاط گودی روی صفحه ناخنها
۶. ریزش ناگهانی کل موهای سر و صورت و بدن که به آن آلوپشی یونیورسالیس میگویند

برخلاف بسیاری ازبیماری‌های پوستی Alopecia Areata التهابی نبوده و موجب خارش پوست و قرمزی نمی‌شود.

درمان الوپشی آره اتا:
روش های  مختلفی برای  درمان این بیماری
بسته به نوع آلوپسی، سن فرد مبتلا ، میزان ریزش مو، وجود دارد .
برای افراد با بیماری خفیف و سن کم درمانهای موضعی و یا تزریق زیر جلدی استرویید به کار میرود و
برای افرادی که بیش از 50 درصد از موی خود را در قسمت های سر و بدن از دست می دهند، داروهای خوراکی و تزریقی سرکوبگر سیستم ایمنی موجود هستند. با این حال , این داروها برای همه موارد موثر نیستند. به همین دلیل  مشورت با پزشک   در مورد عوارض جانبی و فواید انواع دارو بسیار اهمیت دارد.همچنین کاهش استرس در تسریع روند درمان تاثیر به سزایی دارد.

آلوپسی آندروژنیک :
وضعیتی ژنتیکی ست که می تواند هم در مردان و هم در زنان بروز پیدا کند. مردان با این وضعیت، که کچلی با الگوی مردانه نیز نامیده می شود، از ریزش مو از سنین نوجوانی یا اوایل دهه ۲۰ زندگی خود رنج می برند. این نوع ریزش مو با عقب رفتن خط رویش موها و کم پشت شدن و محو شدن تدریجی موها از قسمت فرق سر و قسمت جلوی سر مشخص می شود. زنانی که دچار این وضعیت می شوند، تحت نام الگوی کچلی زنانه، تا دهه ۴۰ زندگی خود و بعد از آن کم پشتی و ریزش قابل توجهی را تجربه نمی کنند. زنان یک کم پشتی کلی را در تمام قسمتهای سر، با ریزش قابل توجهی در قسمت پیشانی را تجربه می کنند.
ریزش موی هورمونی یا اندروژنیک، هورمون مربوط به تستوسترون (آندروژن) باعث می‌شود فولیکول مو به مرحله رشد کوتاه‌تر از حد نرمال رسیده، و درنتیجه موها کوتاه و نازک‌تر هستند که غیرطبیعی است. این فولیکول کوچک “مینیاتوری” نیز گفته می‌شود. دلیل این‌که چرا برخی از افراد دچار آلوپسی آندروژنیک و برخی دیگر نمی‌شوند به‌طور کامل شناخته‌نشده است. به‌طورکلی پذیرفته‌شده است که زمینه ژنتیکی میتواند واضحا وسعت و شدت آلوپسی آندروژنیک را تحت تأثیر قرار دهد.بسته به شرح حال و شدت و سن و جنسیت بیمار انواع روشهای درمانی برای بهبودی این وضعیت به کار گرفته میشود شامل درمانهای موضعی نظیر ماینوکسیدیل ، درمانهای خوراکی هورمونی مانند اسپیرنولاکتون و فیناستراید، لیزر کم توان و کاشت مو از موارد استاندارد شناخته شده هستند.البته مقالاتی در زمینه تاثیر PRP ،نانو فت،میکرونیدلینگ و مزوتراپی در درمان این مشکل وجود دارند.
نکته مهم در این بیماری پذیرش وضعیت استعداد ژنتیکی فرد وو نیاز به پیگیری طولانی مدت درمان و
عدم انتظارات غیر واقع بینانه از درمان میباشد.

تریکو تیلومانیا( Trichotillomania) :
یا اختلال موکنی که اکثرا در کودکان دیده می شود، یک اختلال روانی است که در آن خود فرد موهای خود را می کَنَد
که معمولا این رفتار به صورت تکانشی در پاسخ به یک استرس حاد یا مزمن رخ میدهد که فرد به صورت حمله ای و مکرر به کندن موهای سر،ابرو،مزه ها میپردازد.

سابقه خانوادگی، اختلالات افسردگی اضطراب و اختلال وسواسی جبری استرس قابل توجه یا مشکلاتی در کار، مدرسه و یا موقعیت های اجتماعی که در ارتباط با کندن مو به وجود می آید از عوامل مهم تسدید یا بروز بیماری تریکوتیلومانیا هستند.
یکی از چالش های تشخیص این بیماری انکار بیمار میباشد که در بیماران مبتلا انکار کندن موها بسیار شایع است و نیاز به تبحر متخصص پوست و مو در تشخیص بیماری در معاینه و مصاحبه با بیمار دارد.
برای درمان این بیماری ترکیب درمان دارویی و درماتهای روانشناختی نظیر رفتار درمانی ضروری است.

ریزش موی ناشی از بیماریهای التهابی فولیکول مو :
ریزش مو در یک سری بیماریهای خاص اهمیت زیادی دارد زیرا مویی که ریزش پیدا کرده دیگر رویش نمی یابد و کنترل بیماری در مراحل اولیه بسیار اهمیت دارد، در این نوع ریزش موها بیماری های التهابی مانند لیکن پلان و لوپوس پوستی ، فولیکول مو را تخریب می کنند و مانع از رویش مجدد موها می شوند، اهمیت این بیماری ها در تشخیص زودرس است که حتماً توسط متخصص پوست و مو باید معاینه شود و نمونه برداری از سر، انجام گیرد و داروهای جدی جهت کنترل بیماری شروع شود.چرا که در صور به تعویق افتادن تشخیص ریزش موی اسکارینگ و بدون بازگشت رخ خواهد داد.

ریزش مو در اثر روشهای زیبایی و آرایشی : نظیر شامپو زدن بیش از حد، فر کردن دائمی موها، دکلره کردن و رنگ کردن موها می توانند با نازک شدن و کم پشت شدن کل موها مرتبط باشند، زیرا این روشها باعث ضعیف شدن و شکننده شدن موها می گردند. با این وجود، این روشها معمولا باعث کچلی و ریزش موها از قسمت فولیکول یا ریشه نمی شوند. در اکثر این مثال ها، اگر دلیل اصلی ریزش مو حذف گردد، رشد موها به وضعیت نرمال و طبیعی خود بازخواهد گشت.
به طور کلی باید این نکته را همیشه مد نظر داشت که از خود درمانی پرهیز کرده و برای یافتن تشخیص و درمان به متخصص پوست مراجعه شود.